.
نمیدونم این حس خوبه یا نه
ولی دارم کم کم شبیه مامانم میشه.
قوی ....پر از درد و ساکت..
الان میفهمم که مشکلات قبلا مشکل نبودن ...فقط یه زنگ تفریح بودن...
ازت متشکرم که منو قوی کردی دخترم...
هر چی پیش میریم غمهای دلم بیشتر میشه...
آدمای دور و برم نامهربونی میکنن..
ولی من خیلی قوی تر از قبلم..
اینها رو همه مدیون توام.
دوستت دارم همه ی زندگی من
و سلامتیت بزرگترین آرزومه
و چشم براه بزرگ شدن و قوی شدنتم.
..
واقعا چشات آرامشی داره که تو چشمهای هیچ کس نیست.....
خدایا شکرت که به من این دخمل نازو دادی.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی